10. วิสัยหชาดกความอยากจนไม่เป็นเหตุให้ทำชั่ว[658] ดูก่อนพ่อวิสัยหะ แต่ก่อนท่านได้ให้ ทาน ก็เมื่อท่านให้อยู่อย่างนั้น ความเสื่อม ได้มีแก่ท่านแล้ว ต่อแต่นี้ไป ถ้าท่านจักไม่ ให้ทาน เมื่อท่านประหยัดไว้ โภคะทั้งหลาย ก็คงดำรงอยู่ตามเดิม. [659] ข้าแต่ท้าวสหัสสเนตร พระอริยะ ทั้งหลายท่านกล่าวถึงบาปกรรมว่า อันอารย- ชนถึงจะเป็นคนยากจนเข็ญใจก็ไม่ควรทำ ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นจอมทวยเทพ ข้าพระ- บาทจะพึงเลิกศรัทธา เพราะการบริโภค ทรัพย์อันใดเป็นเหตุ ทรัพย์อันนั้นอย่าได้ มีเลย. [660] รถคันหนึ่งแล่นไปทางใด รถคันอื่น แล่นไปทางนั้น ข้าแต่ท้าววาสวะ วัตรที่ ข้าพระบาทบำเพ็ญมาแล้วแต่ครั้งก่อน ขอจง เป็นไปเหมือนอย่างนั้นเถิด. |